INLOGGEN
«»

Snuif wierook

de deur
gaat dicht
geeft zicht op
lange gangen die
met gebed en
contemplatie
zijn behangen

draag een pij
die ik gekozen heb
omgord het touw
met knopen die
gestrikt zijn
door een toekomst
zonder jou

ik orgel klanken
voel mijn knieƫn
op gebedenbanken
laat de knopen
glijden langs het
schaamrood van mijn
ongebruikte dijen

snuif wierook uit
vergeten tijden
apostel nog habijt
volg de riten
en de mythen
maar kan er nu voor
even niets in kwijt

als ik kapel
en naar maria ga
haar beeltenis
en oogopslag
goed gadesla
dan zie ik jou ja
jij mijn wereldvrouw

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Snuif wierook’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.