Jij parkaat dwars

wil melker

in bovenlucht
jankt tegenwind
haar sombere verhalen
laat zon niet stralen
door druppels van verdriet

maar jij trotseert
mijn griet die vlagen
met het neusje in de lucht
hoort niemand jou ooit klagen
over vele stom gestelde vragen

jij parkaat dwars
door alle buien heen
wintert in een eigen paddenstoel
hebt lak aan iedere grote smoel
de nieuwe lente is jouw doel

en ik een kerstbal
in je boom op een plaats
die ik altijd heb gedroomd
ik schitter in jouw lichtjes
draai me maar voor jou doorzichtig