Waar duimen kruisten

wil melker

ik voel je hand
in vingerlang verglijden
lees in afdrukken
de lijnen van je lijden

ik palmde je niet in
daar waar onze duimen
kruisten vonden wij
altijd een nieuw begin

we vouwden samen in
gedachten woord en daad
baden om de hemel die
toch ook voor ons bestaat

ik bracht wolken
in jouw blauwe lucht
maar jij zaaide bloemen in
de tuin waaruit ik was gevlucht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Waar duimen kruisten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.