INLOGGEN
«»

De aarde zwarten

mag ik de tuin zijn
waar jij groenen kan
de aarde zwarten
waarin jij ooit
weer bloeien zal


mijn borders zijn
niet ingericht éénjarig
maakt nog geen gezicht
paden wachten op de hand
waarmee jij je zaden plant


ik snoei en rooi
het overbodig
de tuin is lenteklaar
mijn warmte en jouw kleur hebben
elkaar ook volgend jaar zo nodig

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De aarde zwarten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.