je kathedraalt te lourd
ik bedevaart in vol vertrouwen
wierook gaat mijn handen vouwen
zag je beeld op sokkel staan
hoorde gaan van kreupelen en
blinden zij die oeverloos
geen weg meer konden vinden
je mantelt blauw met
in je ogen sterrenblinken
bent voor hen de liefdevolle vrouw
je kathedraalt te lourd
brandschildert licht van al
je goede werken in vele kerken
sokkelt op een tweede plaats
na jezus en de zijnen maar zonder jou
gaan die ook snel uit beeld verdwijnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je kathedraalt te lourd’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.