ik rook Parijs
zag je door
beslagen ramen
aangekomen
nog op reis
een vleugje buitenland
verdromend in je ogen
je kuste me
ik rook Parijs
ik nam je hand
de koffers
maakten grenzen
een eiland in
de mensenzee
we lachten samen
de omgeving deinde
met de golven mee
je stem had
zuidelijke klanken
woorden nog
een licht accent
ik gaf je bloemen
en je bloosde alle
sterren uit het firmament
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik rook Parijs’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.