schouder ietsjes afgewend
je hoofd wat scheef
schouder ietsjes afgewend
het was die houding
die steeds bij mij bleef
je ogen keken donker
haren langs je hals
oor en oog in schuine lijn
je kon zo heel uitdagend zijn
lichaam in een warme draai
uitnodigend naar mij
mijn arm rond je schouder
gelukkig waren wij
in woordenloze stilte
is het misgegaan
we leefden samen
van elkaar vandaan
nog voel ik je greep
de warme hand was weg
dacht nog dat je in mijn ogen keek
je blikken peilden slechts
rustig hebben wij gedag gezegd
een zoen ging echt niet meer
jij keek niet op en ik niet om
wij liepen daar de laatste keer
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘schouder ietsjes afgewend’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.