INLOGGEN
«»

zo intiem dichtbij

ik verbijt mijn pijn
de zure smaak van bloed
vergoedt niet jouw afwezig zijn
het rot gevoel dat slijten moet

ik pak de wind en veeg
je paden weer begaanbaar
trek wolken uit elkaar
en openbaar je aan de lucht

ik verkort mijn horizon
met vergezichten
die jouw blikken laten blozen
zo intiem dichtbij

kom weer bij me
in de opgetrokken schemer
de zon wacht op de dag
mijn laatste toegift na jouw nacht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zo intiem dichtbij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.