zo intiem dichtbij
ik verbijt mijn pijn
de zure smaak van bloed
vergoedt niet jouw afwezig zijn
het rot gevoel dat slijten moet
ik pak de wind en veeg
je paden weer begaanbaar
trek wolken uit elkaar
en openbaar je aan de lucht
ik verkort mijn horizon
met vergezichten
die jouw blikken laten blozen
zo intiem dichtbij
kom weer bij me
in de opgetrokken schemer
de zon wacht op de dag
mijn laatste toegift na jouw nacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zo intiem dichtbij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.