met verleden aan mijn handen

wil melker

de woorden waren oud
gesleten in herinnering
hun warmte was steenkoud


kussen waren uitgebloeid
in geur en kleur
de werkelijkheid ontgroeid


ik moest je zien
in lichaamstaal weer met je spreken
onze liefde kon ik niet vergeten


je huis is één verwelkoming
in uitgestrekte armen
je kus is als mijn warme thuis


ik til je nu de hemel in
met verleden aan mijn handen
het voelt weer als een nieuw begin