INLOGGEN
«»

met aangepunt venijn

ik wil stormen
om de wind te kluisteren
die dwarrelt
vlaagt en fluistert
in en om me heen


wil snijden
als een mes een zwaard
gewet op scherp gekarteld
in tweezijdig zijn
met aangepunt venijn

wil branden
om de zon te verzengen
met hete passie van kracht
tomeloze hitte
van vurige macht

wil huilen
met golven verdriet
zeeën van tranen
beukend op
rots en graniet

ik wil één keer
nog razen
vechten en vloeken
als dwazen
nachten vertrappen


overdag weer
gaan stappen
mijn liefste zonder bezinnen
binnenste buiten beminnen
ik wil nog één keer

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘met aangepunt venijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.