als onafhankelijke vrouw

wil melker

ik zag je onbelast
verrekend je verleden
nog steeds een stil verdriet
om wat je achter liet

vliegen zou je
als een vogel vrij
gebonden voelde je
voor een deel aan mij

pijn legt vrijheid
zwaar aan banden
zonder spijt geef ik
je mijn twee handen

jij kan er
niets mee doen
niet eens een zoen
op beide wangen

je rust is magisch
lief je stilte
warmte voelbaar
na die jaren kilte

je hart is ruim
nog onbewoond
kijken naar jouw ruimte
voelt niet ongewoon

ik nam misschien te snel
een deel van jou
je moet nog groeien als
een onafhankelijke vrouw

het doet me pijn
dat jij zo worstelt
ik wil dat je geniet met
mij je toekomst beter ziet

maak mij deel
van al je vragen
en laat ook jouw geluk
mijn dagen lichter maken