Zij wil zijn sprookjesbos
zijn paard kwam
dampend zwart
te groot zo heftig warm
de blik verwildert rust
hels van pure kracht
en schoppend naar opzij
dichtbij steeds dichterbij
geen plaats meer om te staan
zijn ruimte is versluierd
is naar haar prins gegaan
en hij is afgestegen
het paard verdampt in rust
haar lichaam nog slechts ogen
met blik die onrust sust
hij biedt haar koninkrijken
zij wil alleen het mos
een plaats om op te dansen
zij wil zijn sprookjesbos
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zij wil zijn sprookjesbos’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.