jij de grand-cru
ik wist van jou
maar iedereen belooft
zijn trouw aan kerk en vaandels
wat zo onschuldig leek
bleek in realiteit jong
hout in nieuwe takken
jij zocht een stam om
weer te enten ik wilde groen
en druiven zonder krenten
samen gisten we tot tafelwijn
jij de grand-cru en ik gaf jou
mijn laatste druppeltjes azijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘jij de grand-cru’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.