ze boeien licht
heb je zon beloofd
maar de stralen
breken in je ogen
tot een valse glans
woorden krijgen
nu geen kans
handen trekken
schaduw aan
ze boeien licht
waarheid kijkt
onaangedaan
vervuld van plicht
je vreet nu energie
omdat de verte
andere dingen ziet
geen rust om stil
te staan want anders
vallen angsten je weer aan
ga maar terug naar
wat je wilt vergeten
doodt de dromen waarvan
je niets wilt weten
ga vergeven en dan rouwen
dan pas kun je van jezelf houden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ze boeien licht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.