de rechte lijn verdroom ik

wil melker

ik koester je hoofd
zonder gezicht
je lichaam aan mijn handen

we branden voor elkaar
het vuur en wierook
als intiem gebaar

je woorden schrijven mij
in vloeiend schrift
de schrijfhoek is mijn tegenwicht

ik krul je letters en
je marslijn rond
de rechte lijn verdroom ik

vertel me meer
woorden en je witte regels
letters uit je spiegelbeeld

kom en volg me
leer het leven schrijven
nu en op de lijn

niet ertussen
dat benauwt de kou
heeft ons te lang bevroren

we zijn herboren in elkaar
sluiers en schillen zijn
geen dingen die we willen

je bent mijn horizon
nooit verder dan een dag
ik wil je bij me als dat mag