goud vertrouwt geen vijgenblad
wat moet ik
met een handvol vingers
die friemelen aan me vel
het onderhuids gepeuter
en irritant geleuter
over zonde en de hel
je trekt gevoel
in kippenvel en
streelt mijn koude rilling
je brengt hitte in het spel
kust zo heerlijk fel
kleding is verspilling
groen wordt
roder in het paradijs
de appel is gebeten
de slang sist snerpend
het ultiem bewijs
schaamte wordt geweten
de vinger is geringd
handen zijn gekozen
goud vertrouwt
geen vijgenblad
kooit wel liefde op zijn pad
maar de hemel is gevlogen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘goud vertrouwt geen vijgenblad’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.