goud vertrouwt geen vijgenblad

wil melker

wat moet ik
met een handvol vingers
die friemelen aan me vel
het onderhuids gepeuter
en irritant geleuter
over zonde en de hel

je trekt gevoel
in kippenvel en
streelt mijn koude rilling
je brengt hitte in het spel
kust zo heerlijk fel
kleding is verspilling

groen wordt
roder in het paradijs
de appel is gebeten
de slang sist snerpend
het ultiem bewijs
schaamte wordt geweten

de vinger is geringd
handen zijn gekozen
goud vertrouwt
geen vijgenblad
kooit wel liefde op zijn pad
maar de hemel is gevlogen