INLOGGEN
«»

de vruchten van ons stoeien

er was geen weg
toen ik jou zacht
mijn armen gaf
in eerst ontmoeten
je lach en ogen
wezen mij het pad



ik bloemde in
de borders als
verwachtingsvol éénjarige
jij groende in het geven
en bloeide snel het eerste
blauw na een lang leven



wij zijn de winter
doorgegaan en
voorjaarden in groeien
ook deze zomer geeft
de zon weer kleuren aan
de vruchten van ons stoeien

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de vruchten van ons stoeien’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.