INLOGGEN
«»

voeten kleien in het vasteland

je droogt niet op
in zout als je mij
met golven streelt
klooft mijn plooien
niet maar deelt


je rolt en overkuift
spat schuim tegen
mijn lijf als ik
je wil trotseren en loopt
terug in wederom proberen


maar ik duik in je
onder en verwonder
me over je soepele
tegenstand mijn voeten
kleien in het vasteland


we drogen op het strand
mijn zout is jouw wegspoelen
je was bij mij en ik
in jou het schuim kuift
steeds ons eeuwige bedoelen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘voeten kleien in het vasteland’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.