wij zijn elkaars slaven
ik zou iedere
vonk in je ogen
aanwakkeren tot vuur
met je laaien en woeden
tot onze binnenbrand
uitslaat en niemand
de vlammen meer
meester kan worden
wij zijn elkaars slaven
vrijheid tot passie verteerd
zinnen gericht op behagen
haast is verleerd
alleen handen spelen
hun spel in beminnen
lippen verwennen
het zachte van binnen
ogen gedogen een
spanning die stijgt
adem gaat sneller
je kreunt en je hijgt
tot in een diepe ontlading
de magie van samen
zich langzaam bevrijdt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wij zijn elkaars slaven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.