zong zon in de kristallen
ik zag je kijken
naar de sneeuw
ze vlokte wit en traag
je blik zong zon
in de kristallen
ze leken langzamer te vallen
uitgelaten volgden we
hun vlucht uit lucht
die lichter werd
we dwarrelden mee
in een zacht deinen en lieten
vlokjes op de hand verdwijnen
de wereld die verscheen
ontnam de kleur haar eigenschap
versmolt alles tot één
ik nam je hand
onze sporen zijn de
eerste in dit nieuwe land
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zong zon in de kristallen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.