pas in het laatste boek

wil melker

je hebt me nooit
de boeken kunnen
geven die vertelden
van je leven


ik vond ze in de kast
merkwaardig was dat ik
alleen in het laatste
stuk jouw handschrift las


er was geen voorwoord
of een epiloog slechts
feiten door de jaren je
commentaar was kort en droog


ieder heeft geschreven
geboorte jeugd en vreugd
maar jij bent in gevoel
steeds buiten schot gebleven


pas in het laatste boek
vlekken de tranen
trilt je handschrift
door onzekerheid


in kleine letters
schrijf je over liefde
in al die jaren had jij door
plichtsbesef daarvoor geen tijd