mijn vingers dooiden ijs
je verijsde in je jeugd
de permafrost duurde
een half leven waarin je
niets kon geven of ontvangen
liefdeloos zonder verlangen
warmte kon je niet
bereiken in het grijze
licht van fijne sneeuw
zodat het zicht op enig
toekomst werd gemist
zacht ontlook de lente
in je koude huid
mijn vingers dooiden
ijs dat de seizoenen brak en
smeltend weer gevoel terug gaf
ik speel met wolken
in je ogen laat zon
schijnen in je haar
wakker wind aan in doolhoven
en kus je stormachtig klaar
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn vingers dooiden ijs’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.