zij groeit in terminaal
ik schuw de hemel
in het paradijs
zij groeit in terminaal
terwijl ik liever blijf
in elkaar is warme
liefde eindelijk gevonden
waarvan we het bestaan
nooit echt konden doorgronden
in de boom met appel en de
macht over bestaan laat ik
de slang zijn duistere gangen
gaan maar hap niet op bevel
ik weet het ondertussen
wel wantin het spel
van steeds verleiden
kies ik voor ons beiden
ook zonder hemels
paradijs ben ik de man
die zonder voorbehoud
voor altijd bij je blijf
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zij groeit in terminaal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.