zij groeit in terminaal

wil melker

ik schuw de hemel
in het paradijs
zij groeit in terminaal
terwijl ik liever blijf


in elkaar is warme
liefde eindelijk gevonden
waarvan we het bestaan
nooit echt konden doorgronden


in de boom met appel en de
macht over bestaan laat ik
de slang zijn duistere gangen
gaan maar hap niet op bevel


ik weet het ondertussen
wel wantin het spel
van steeds verleiden
kies ik voor ons beiden


ook zonder hemels
paradijs ben ik de man
die zonder voorbehoud
voor altijd bij je blijf

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 11-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘zij groeit in terminaal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.