dwaalde in gezichten
dwaalde in gezichten
ogen die me misten
zag strakke monden
die woorden sisten
omdat ze alles wisten
een hand die streelde
ik vond de aandacht fijn
zij had dat in de gaten
wilde me verlaten
alleen kon ik niet zijn
ik zag haar vlinder in
een gouden vlucht
de walging is gebleven
ik poetste vuil en
rook de rotte lucht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dwaalde in gezichten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.