INLOGGEN
«»

nectar zong in warme zoenen

ik heb mijn vleugels
weer versteld
de flarden opgelapt
kleuren bijgesteld
en kan weer vliegen


je had me weggetrapt
ineens was ik oud vuil
te min om naar te kijken
in blinde haat ging
je agressie over lijken


we vlogen goud
het zilver schitterde
in bloemen, nectar
zong van warme zoenen
in een koperkleurig woud


de helling op de wind
in vlagen naar de hemel
je speelde als een kind
op zomers langste dagen
ik heb je al die tijd bemind



je hebt geen oog voor me
mijn aandacht kan je missen
je laat weer gissen wie je bent
een hele vent, nu je mij
weer als verloren vlinder kent

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘nectar zong in warme zoenen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.