nadert de hemel gestaag
we bergen en dalen
vertellen verhalen
van vroeger en toen
ineens wringt de schoen
je staat en kijkt in
mijn ogen weer zie ik
je blik en mijn onvermogen
te zeggen hoe het nu gaat
zacht neem ik je hand
in elkaar begeleiden
gaan we zonder te strijden
langs het kruispunt vandaag
de toekomst lijkt vaag
maar in samen de paden te
lopen en hopen op morgen
nadert de hemel gestaag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘nadert de hemel gestaag’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.