mijn sluiers van plezier
in het lopen
liet je me alleen
een handvol vergezichten
in lucht waaruit
de zon verdween
als ik mijn blikken richtte
je stapte op omdat
je mij niet langer koos
je schaduw was een vage troost
ik gaf je ziel
je werd opnieuw geboren als
blauwe bloem boven het koren
ik lichtte op
gaf jou mijn sluiers van plezier
je boosheid vond een lege dop
nog ben ik hier
jij daar maar niet getekend
vergeten we elkaar in niet meer weten?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn sluiers van plezier’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.