«»
nu gloort er licht
kan ik weer vrolijk kijken
weer samen zijn
genietend van het zicht
de schaduwen gaan wijken
ik was verdwaald
in kaalheid op de toendra
verloren in mijn hemelhoek
ik had je opgedoekt
verstond je taal te goed
moet mijn eigen leven leiden
ik laat de zon
weer schuchter toe
haar neergaan was verarmen
ik mis je in de kou van toen
je sloot de deur liet me los
kom ga me weer verwarmen
ik had je opgedoekt
je deurt niet dichtnu gloort er licht
kan ik weer vrolijk kijken
weer samen zijn
genietend van het zicht
de schaduwen gaan wijken
ik was verdwaald
in kaalheid op de toendra
verloren in mijn hemelhoek
ik had je opgedoekt
verstond je taal te goed
moet mijn eigen leven leiden
ik laat de zon
weer schuchter toe
haar neergaan was verarmen
ik mis je in de kou van toen
je sloot de deur liet me los
kom ga me weer verwarmen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik had je opgedoekt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|