zag je in het takkenwuiven
ik zag je in het takkenwuiven
kale sprieten zonder hart
er was geen lucht om aan te raken
zelfs het kraken klonk apart
een fluistering van wind
tracht woorden te herinneren
de vaagheid van een spelend kind
meer schiet me niet te binnen
schaduw steekt de vinger op
verwijst naar donkere kanten
ik zie opeens in je gezicht
de trekken van verwanten
de pijn is er van foto's
daar zie ik je verdriet
ik wilde je wel helpen
maar je ogen leefden niet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zag je in het takkenwuiven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.