een teen en toen je been
je voelde me
met eerst een teen
toen je been
ik warmde zacht je huid
je gleed in mij
schuim bedekte
even wat zich
later voor mij strekte
ik sluit je in
kom op plaatsen
die te klein
voor vingers zijn
ik kietel je
gewoon uit gein
omdat ik zo
dichtbij mag zijn
soms stroom ik
even in je en verlaat
je weer met pijn
het was zo fijn
jij ben mijn
zeemeermin en
ik bemin je meer dan
ooit in mijn herinnering
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een teen en toen je been’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.