INLOGGEN
«»

je ogen spraken nog het meest

je schemert
op de grens van mijn gedachten
helder en weer vaag

ik zit hier
stil te wachten
tel de uren van vandaag

ik hoorde je
in een gesprek van lang geleden
je ogen spraken nog het meest

je zou weggaan
zonder reden
je vond het welletjes geweest

je was verdwenen
voordat ik je had gekust
ik zag een glimpje van je benen

het heeft zo moeten zijn
je was voor mij te vluchtig
de herinnering doet pijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je ogen spraken nog het meest’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.