nauwelijk verhuld
schalen bloemen
bloeien zomer
manden fruit
verrijpen geel
maar ik ben kil
bevroren
door de winter
ijskoud stil
de rode morgen
parelt dauw
hitte trillend
op het lijf van jou
je verdween
in stormen schuld
je naaktheid
nauwelijks verhuld
ik schreeuwde
je nog terug
de hemel was verloren
je had me op mijn rug
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘nauwelijk verhuld’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.