INLOGGEN
«»

geurden al je mededogen

ik keek je aan
jij liet je ogen
langs mij gaan
in een zacht tasten

je wikte, woog
ik zag je lach
en dacht dat
wij wel pasten

maar onder
in je blik
wist ik je
echt gezicht

je bloemen
kleurden licht
en geurden al
je mededogen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘geurden al je mededogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.