«»
zon maant de
sterren om te gaan
ik zie je
in de ochtendgloed
besef me jouw bestaan
ik droom de jaren
die vergingen, liefde
was er diep van binnen
tot jij mijn bron
veroverde, mij opende
ik vloeide overvol
we bloeiden
als oasen in woestijnen
jij werd zo tederzacht de mijne
we dwaalden, werden blind
in tegenwind en zijn bedolven
door een zandstorm van gevolgen
werden blind in tegenwind
het is stilzon maant de
sterren om te gaan
ik zie je
in de ochtendgloed
besef me jouw bestaan
ik droom de jaren
die vergingen, liefde
was er diep van binnen
tot jij mijn bron
veroverde, mij opende
ik vloeide overvol
we bloeiden
als oasen in woestijnen
jij werd zo tederzacht de mijne
we dwaalden, werden blind
in tegenwind en zijn bedolven
door een zandstorm van gevolgen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘werden blind in tegenwind’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|