verdwaal ik in je lach
we kunnen
samen spelen
het kan jou
ook niet schelen
de wereld is geen thuis
wij leven in ons
eigen poppenhuis
je ogen
zijn mijn zon
en op je lippen
mag ik rusten
na je te kussen
als dat uiteindelijk mag
verdwaal ik in je lach
ik zie je handen
zonder banden
vingers hebben
snel vrij spel
ze strelen zacht
mijn huid en langzaam
gaan de lichten uit
wij spelen
zonder woorden in
klanken die elkaar verstaan
zinnen zitten nu van binnen
letters hebben afgedaan
de melodie van liefde is
ons al ver vooruit gegaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verdwaal ik in je lach’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.