muren zonder kamers
waai mijn blosjes weg
bevries de glimlach
breek mijn lippen
is er meer
ijzig is je adem
je kille stem
verschraalt mijn lijf
de verliezer thuis
muren zonder kamers
handen afgekapt
ogen die verbouwden
alles wat ik was
je ruimte stond me aan
ze liet me gaan
ik droom niet meer
om koud te wonen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘muren zonder kamers’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.