langzaam sluiert mist
de zon is weg
de helderheid verdwenen
nevels stijgen op
in kilte langs je benen
voelt klamheid komen
nog heb je zicht
maar langzaam sluiert
mist de wereld dicht
geluiden zijn
niet meer te duiden
verstikkend is de stilte
om je heen gewikkeld
kou vertraagt
maar onversaagd
sprankt hoop
heel diep van binnen
ik wist dat je het kon
met kracht uit eigen bron
laat je gevoel maar spreken
kies om zelf te leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘langzaam sluiert mist’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.