geen helling thermieken

wil melker

ze braken mijn vleugels
vertraagden mijn vlucht
zijn jaloers op mijn kleuren
moet ik uit de lucht?

mag ik niet meer vliegen
of alleen in het dal
geen helling thermieken
het net wordt mijn val

we vlogen ooit vrij
dolden de zon
vergaten de bloemen
jij was er voor mij

vleugels die tipten
ogen die blikten
gewoon zij aan zij
we waren zo vreselijk blij

we rustten wat vaker
spraken in geur
de nectar bracht liefde
en later zijn kater

de bloem is verdord
mijn vleugels zijn grauw
de vlucht is te kort
om te vliegen naar jou