pakte wijwater voor twee

wil melker

je gaf entree
ontsloot de kerkdeuren
pakte wijwater voor twee

ik voelde hoe
de vloer onze passen nam
devotie knielde in de bank

in het zuidelijke licht
werd donker noorden
met emoties snel gedicht

ik zag ornamenten
de muur geschilderd met een lach
hemelbogen oogden je pigmenten

jij was mijn pracht
ik kleurde je Maria
zoals je in een wonder was

de toren maakte mij niet bang
zij had haar uitzicht op de hemel
ik kerkte al een levenlang

in stilte zijn we weggegaan
met kaarsen hebben we gebeden
het voelde toch een tikje als verleden