je ontkleedde me met ogen
je stem raakte me
sprak stilte om me heen
je ontkleedde me met ogen
liet me onbedekt alleen
ik voelde hoe mijn zinnen
angstig klein in opstand kwamen
in de echo's van jouw woorden
klankten enkel onze namen
ooit hebben we elkaar
gevonden in toeval over tijd
sleur heeft ons gebonden
pas later kwam de spijt
jij hebt gebroken
het lege leven wordt gewroken
ik kleed me maar met stilte
want je ogen spreken enkel kilte
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je ontkleedde me met ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.