INLOGGEN
«»

weemoed

Ik probeer je weg te wassn
onder de hete waterstralen.
Je lachende gezicht verschijnt in de damp
de schittering van je ogen straalt in de spiegel.
De herinneringen overspoelen me,
als hete waterstralen.
Ik probeer ze weg te zepen. Te bedelven onder schuim
de in verlangen opgeroepen afdrukken van je handen op mijn lichaam.
ik glimlach bij de gedachte aan je lippen, overal
hopend dat ze daar op een dag naatoe zullen dwalen.
Ik boen en schrob en wrijf en hoop
maar de gedachte aan jou zit zo diep vanbinnen
dat ik overwelmd wordt door weemoed en verlangen.
Jij en ik, het mag niet zijn
maar mijn hart huilt zacht om de gedachte je te laten
en mijn hoofd kan je niet verlaten...

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

loretta
Actief sinds: 07-11-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘weemoed’ van loretta zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.