zag schaduwen verschieten
je kwam binnen
ik zag schaduwen verschieten
de kamer lichtte op
vrouwen leken ronder
nog zachter in benadering
mannen stopten hun vergadering
je liet de gastvrouw blozen
lachte het gezelschap toe
je ogen glansden, maar je stem klonk moe
we wisten dat je lichaam
niet meer wilde, merkten dat
je geest nog ongebroken was
we zagen hoe je handen trilden
toen jij op haar de proost uitbracht
ze wist dat ze de laatste keer haar koning zag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zag schaduwen verschieten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.