INLOGGEN
«»

onze handen elkaar verontrusten

buiten zie ik de prunus
gevallen, verkreukt en gebleekt
door een zon die de lente vergeet
en schuilt achter wolken

het naderend groen
vraagt om de zomer
een warme wind maakt me in
donkergroen ruisen steeds lomer

daar aan de voet
van die boom wil ik rusten
samen met jou terwijl onze
handen elkaar verontrusten

maar ik ben een dromer
nog is het voorjaar te koud
in de stap naar de zomer
is er altijd een klein onophoud

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘onze handen elkaar verontrusten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.