een wereld zonder woord
in de schraalheid
van de wind
vond ik het kind
met lentebloemen
in haar handen
ze was de winter
net voorbij, bekomen
van de kou en blij
haar ogen stralend in
de vroege voorjaarszon
ik zag haar blikken
en zij won, ik kon me
schikken in haar lach
die kwam zo onverwacht
ik dacht te weten hoe ze was
ze raakte aan
het kind in mij
verdwenen in het groeien
het kon niet bloeien in
steeds meer volwassen zijn
wij spelen samen in
een wereld zonder woord
van elkaar verstaande tonen
hadden we nog nooit gehoord
onze muziek is zo ontzettend lief
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een wereld zonder woord’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.