vergroeiden zo in namen
ik zag je al
naar vruchten reiken
maar de lente was te pril
we bloesemden wel samen
vergroeiden zo in namen
alleen de zomer bleef te kil
we hebben niet meer
kunnen oogsten
ons seizoen was al geweest
we winterden de jaren door
in stug volhardend hopen
tropenjaren zijn geen feest
nu bloeien weer je handen
voel ik ons voorjaar dichterbij
een zomer zonder herfst voor allebei
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vergroeiden zo in namen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.