INLOGGEN
«»

bloeit in lenteachtig komen

ik zie hoe ze je slopen
met ogen zonder handen
totaal geen mededogen

je huid was gaaf in
onschuld en ervaring leek
je soms te braaf

ze hebben je gepeld
de schillen van herinnering
in jaarringen ben je geteld

maar in de kern
bleef je ferm staan
innerlijk onaangedaan

ze hebben je verwond
maar jij bent heel gebleven
met sterke wortels in de grond

je bloeit in lenteachtig komen
het zomert al en groei maar uit
tot één der schitterendste bomen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 03-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘bloeit in lenteachtig komen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.