zo ondeugend als ik
jij, mijn klein privé
in je lach en je blik
bent net zo
ondeugend als ik
met een twinkeling
in mijn ogen heb ik
de waarheid voor even
verbogen om samen te zijn
je stem raakt
waar anderen falen
je handen weten feilloos
het beste uit me te halen
je lippen zijn zacht
als zijde zo puur
jouw kus heeft de hemelse
duur van een eeuwig herhalen
weer bloei je lente
in geel en oranje
ik kus je geen afscheid, jij mijn
narcis laat dat koppie nooit hangen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zo ondeugend als ik’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.