weer dendert de trein
jij woont in
de stilte van thuis
danst in de stofjes
die dwarrelen in de zon
kleed je in passende
kleuren spreekt
zonder stem een welkom
in jouw zoete geuren
zacht zijn je handen
vol passie je tanden
als je bijt en je nagels
mijn lijf doen ontsporen
weer dendert de trein
vol liefde in mij want
jouw huis is mijn laatste station
geen wissel kan dat nog verstoren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘weer dendert de trein’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.